Pimpinello
Poterium sanguisorba subsp. sanguisorba
Rosaceae
Àutri noum : Armentalo-fèro, Freissineto, Armentiho, Armantiho.
Nom en français : Pimprenelle.
Descripcioun :La pimpinello es uno erbo poulideto emé sis enflourejado en boulo qu'an de flour roujo en aut e jauno dessouto. Flouris pulèu d'ouro à la debuto de la primo dins li champ e lis ermas.
Usanço :Li fueio aduson un bon goust de nose o de coumcoumbre à l'ensalado champanello. Ero proun acampado e de cop que i'a cultivado à passa tèms. La planto sarro li car e ajudo à la couagulacioun dóu sang. Sèr pèr sougna li plago e li bruladuro.
Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Poterium
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 6 à 20 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Abriéu à jun
Liò : Champ
- Roucaio
- Ermas
- Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleotemperado
Ref. sc. : Poterium sanguisorba subsp. sanguisorba L., 1753
(= Sanguisorba minor Scop., 1771 )
Pichouno-calapito
Ajuga iva
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Bugle ivette, Ivette musquée.
Descripcioun :La pichouno-calapito trachis en mato dins li tepiero seco coume en Crau. La planto èi proun peludo, un pau griso. Fai de flour siegue roso (varieta Iva), siegue jauno (varieta Pseudoiva, coume sus li fotò). Coumpara emé l'erbo-uvernino que ié sèmblo un pau.
Usanço :A uno sabour amaro e uno óudour proun forto. Se fai de tisano (fueio seco) pèr lucha contro li fèbre e li doulour de vèntre.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ajuga
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Escoumbre e proche dis oustau
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Ajuga iva (L.) Schreb., 1773